Historia Świętego Kazimierza Królewicza

Święty Kazimierz Królewicz przyszedł na świat 3 października 1458 roku na Wawelu. Był drugim z kolei, spośród sześciu synów króla Kazimierza IV Jagiellończyka – potomka Władysława Jagiełły i Zofii Holszańskiej – oraz Elżbiety Rakuskiej, córki cesarza Niemiec Albrechta II, nazywanej „matką Jagiellonów”.

Przez pierwsze dziewięć lat życia wychowywała go matka, kobieta mądra i pobożna, która swoim dzieciom, sześciu synom i siedmiu córkom, wpajała cnoty chrześcijańskiej miłości i miłosierdzia. Zresztą obydwoje rodzice królewicza słynęli z życia skromnego, pobożnego i czułego na krzywdę ludzką.

czytaj dalej
czytaj dalej
czytaj dalej

W szczególny sposób ukochał też Kazimierz Królową Niebios – „najdroższą Matkę”. Codziennie śpiewał hymn ku Jej chwale, Jej ślubował czystość i każdego dnia modlił się do Niej.

czytaj dalej

„…Opowiedziawszy dzień śmierci swej tym, którzy mu w niemocy służyli […], ducha Panu Bogu poleciwszy wypuścił 4 dnia marca R.P. 1484, lat mając 26.″

– napisał ks. Piotr Skarga. Był pierwszy czwartek Wielkiego Postu.

czytaj dalej
czytaj dalej
czytaj dalej

Modlitwa do Świętego Kazimierza:

Książę niezłomny, Święty Kazimierzu,
Królewski synu i chlubo Ojczyzny,
Jesteś jak gwiazda, która zajaśniała
Nad naszą ziemią.

Żyjąc na świecie, ale nie dla świata,
Wybrałeś drogę pokornej miłości
Wiedząc, że tylko w Bogu jest wesele
I pełnia szczęścia.

Jakże jest trudno wzgardzić zaszczytami
I w głębi serca pozostać ubogim,
Jakże niełatwo wśród młodości pokus
Zachować czystość!

Naucz nas, książę, szukać woli Pana
I czułą matkę znajdować w Maryi;
Ona niech raczy oba twe narody
Ogarnąć płaszczem.

Módl się za nami, Święty Królewiczu,
Bo chcemy z Tobą w niebieskiej ojczyźnie
Pieśnią wdzięczności wielbić Boga w Trójcy
Przez wszystkie wieki. Amen